Στις 13 Οκτωβρίου του 1904, πριν 109 χρόνια, στη Στάτιστα της Καστοριάς σκοτώθηκε ο ανθυπολοχαγός του ελληνικού στρατού Παύλος Μελάς. Είναι η εμβληματική μορφή που, στην έναρξη του Μακεδονικού Αγώνα, έδωσε τη ζωή του για την εποποιία που θα ακολουθούσε.
Ο Κωστής Παλαμάς, έγραψε:
Γνῶμες, καρδιές, ὅσοι Ἕλληνες, ὅ,τι εἶστε μὴν ξεχνᾶτε, δὲν εἶστε ἀπὸ τὰ χέρια σας μονάχα, ὄχι. Χρωστᾶτε καὶ σὲ ὅσους ἦρθαν, πέρασαν, θὰ ᾿ρθοῦνε, θὰ περάσουν. Κριτές, θὰ μᾶς δικάσουν οἱ ἀγέννητοι, οἱ νεκροί.
Αυτό είναι το σπίτι που σκοτώθηκε ο Παύλος Μελάς.
Εκείνη την εποχή ο Λύτος Στέργιος του Θεόδωρου, ένα από τα δύο αδέρφια που εγκαταστάθηκαν στην Κοκκαλού το 1924, ήταν κεχαγιάς στο τσελιγκάτο που ξεχειμώνιαζε τα πρόβατά του στην Κοκκαλού. Το τσελιγκάτο νοίκιαζε από τους Τούρκους την περιοχή της Κοκκαλούς, τον κισλά, για να βόσκουν τα πρόβατα κατά τηνδιάρκεια του χειμώνα. Ήταν, δηλαδή, τα χειμαδιά τους.
Το σπίτι, όμως, που έμενε ήταν στο Μόδι. Έναν από εκείνους τους χειμώνες έκρυβε στο κατώι του σπιτιού του μία μικρή ομάδα μακεδονομάχων. Ένα μεσημέρι, την ώρα που έτρωγαν, το κορίτσι του παπά του χωριού - που έπαιζε με τις κόρες του Στέργιου - είδε τους μακεδονομάχους. Αυτοί το έπιασαν και αποφάσισαν να το σκοτώσουν. Μετά από πολλά παρακάλια ανέβαλαν την εκτέλεση και δέχτηκαν να φωνάξουν τον παπά. Όρκισαν τον παπά να μην πει σε κανέναν τίποτα και να μην φέρει σε επαφή την κόρη του, της επόμενες μέρες, με κανέναν, ακόμα και με την παπαδιά. Το επόμενο πρωί στο κατώι του σπιτιού δεν ήταν κανένας. Χωρίς να πουν τίποτα και χωρίς να τους καταλάβουν είχαν φύγει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου