Η πινακίδα στην είσοδο του χωριού (δεν υπάρχει πλέον).

Από την πρώτη προσπάθεια για την κατάκτηση της Θεσσαλονίκης (και της κεντρικής Μακεδονίας φυσικά) στα τέλη του 14ου αι., από τους Οθωμανούς Τούρκους, ως την απελευθέρωση, από τον ελληνικό στρατό, στις αρχές του 20ου αι.

Το 1383 άρχισε η πρώτη πολιορκία της Θεσσαλονίκης από τους Οθωμανούς. Μετά 47 χρόνια, το 1430, κατέκτησαν οι Τούρκοι την πόλη. Ύστερα από πεντακόσια (500) χρόνια, στις 28 Οκτωβρίου 1912, ελευθερώθηκε από τον ελληνικό στρατό η Θεσσαλονίκη και το 1924, με την ανταλλαγή των πληθυσμών, έφυγαν οριστικά και οι τελευταίοι Τούρκοι έποικοι από τη Μακεδονία.

Η παράδοση της Θεσσαλονίκης (26 Οκτωβρίου 1912) όπως παρουσιάζεται σε έγχρωμη λιθογραφία εποχής. Ο Τούρκος στρατάρχης Χασάν Ταχσίν πασάς παραδίδει την πόλη στον αρχιστράτηγο του Ελληνικού Στρατού και Διάδοχο Κωνσταντίνο. Παρευρίσκονται ο επίδοξος Διάδοχος Γεώργιος, οι βασιλόπαιδες Νικόλαος, Ανδρέας και Χριστόφορος, ο Υποστράτηγος Δαγκλής, ο Επιτελάρχης Δούσμανης, οι αξιωματικοί Λεβίδης, Εξαδάκτυλος, Μεταξάς, Καλίνσκης, ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Γεννάδιος, ο Μουφτής Θεσσαλονίκης, το Προξενικό Σώμα. Στο βάθος διακρίνεται το Ελληνικό στρατόπεδο και αριστερά ο σιδηροδρομικός σταθμός του Τοψίν, που χρησιμοποιήθηκε ως προσωρινό στραταρχείο.

Τα στοιχεία των παρακάτω 14ων αναρτήσεων αναφέρονται σε αυτή την περίοδο (των πεντακοσίων ετών σκλαβιάς) και στο αποτύπωμα που έχει αφήσει το χωριό μας στην περίοδο αυτή.

Πληθυσμιακά στοιχεία του χωριού του 16ου αιώνα.

Η πρώτη γνωστή αναφορά προέρχεται από την οθωμανική απογραφή του 1519.

Τότε το χωριό καταγράφεται ως Κοκάλιτζα και έχει τη χρονιά εκείνη 17 χριστιανικά νοικοκυριά.

Το 1527 τη συναντάμε ως Κοκόλοβα με 22 χριστιανικά νοικοκυριά.

Το 1568 ως Κοκαλού με 23 χριστιανικά και 3 μουσουλμανικά νοικοκυριά.

Τα στοιχεία προέρχονται από την αδημοσίευτη διατριβή του Ηλία Κολοβού "Μοναχοί κια χωρικοί στην οθωμανική Χαλκιδική 15ος-16ος αιώνες, Θεσ/νίκη 2000.

Αναγράφεται ότι το χωριό "ίσως ήταν Βυζαντινό"...σ΄ αυτό συνηγορεί και το γεγονός ότι γύρω από το χωριό υπήρχαν πολλά αγιορείτικα μετόχια.

                ( Τα στοιχεία έστειλε ο κύριος Νίκος Παπαοικονόμου www.doumbia-istoria.blogspot.com )

Τα χωριά της περιφέρειας (καζά) Θεσσαλονίκης κατά την οθωμανική διοίκηση ήταν χωρισμένα σε πέντε περιοχές, τα "ναχιγιέ". Η Κοκκαλού ήταν στο ναχιγιέ Ανατολικής Χαλκιδικής, στο "ναχιγιέ Παζαργκιάχ".

Στον πίνακα φαίνεται ότι από καταγραφή των κατοίκων υπήρχαν 38 σπίτια, 24 μουσουλμανικά και 14 χριστιανικά.

(Τα στοιχεία προέρχονται από μελέτη του Β.Δημητριάδη πάνω στο ιστορικό αρχείο Μακεδονίας.)

Τα χωριά της Θεσσαλονίκης κατά το 17ο και 18ο αιώνα ήταν υποχρεωμένα να προσφέρουν στην οθωμανική διοίκηση, εκτός από φόρους, διάφορες υπηρεσίες.

Η Κακκαλού ήταν ενταγμένη στην ομάδα των χωριών που είχαν την υποχρέωση να παράγουν και να παραδίδουν κάρβουνο. Ήταν στα χωριά... των "καρβουνιάρηδων".

(Τα στοιχεία προέρχονται από μελέτη του Β.Δημητριάδη πάνω στο ιστορικό αρχείο Μακεδονίας.)

Πίνακας με τη φορολογία στα χωριά των "καρβουνιάρηδων"

Σε χρονιά του 18ου αιώνα (μάλλον από καταγραφή του 1771) το χωριό πλήρωσε φόρο 980 άσπρων για τα κάρβουνα που παρήγαγε.

Επίσης φαίνεται ότι υπάρχει και καταγραφή (;) του χωριού το 1694.
(Τα στοιχεία προέρχονται από μελέτη του Β.Δημητριάδη πάνω στο ιστορικό αρχείο Μακεδονίας.)

Στοιχείο από κώδικα του 1715.

Στο αποδεικτικό στοιχείο βλέπουμε το όνομα του χωριού στα οθωμανικά και γράφει πως η Κοκκαλού καταβάλει 40 "κιλά" κριθάρι και 20 "κιλά" άχυρο.

(Τα κιλά υπήρχαν ως μονάδα μέτρησης στην οθωμανική αυτοκρατορία με διαφορετική όμως κατά τόπους μέτρηση, υπήρχε το κιλό της Κων/πολής και το κιλό της Θεσ/νίκης)

( Τα στοιχεία έστειλε ο κύριος Νίκος Παπαοικονόμου www.doumbia-istoria.blogspot.com )

Στοιχεία κώδικα του 1747.

Φαίνεται (στον κύκλο) ότι η Κοκκαλού πληρώνει φόρο 1092 άσπρα.

( Τα στοιχεία έστειλε ο κύριος Νίκος Παπαοικονόμου www.doumbia-istoria.blogspot.com )

Καταγραφή του ονόματος του χωριού που χρονολογείται στα 1732 και προέρχεται από χειρόγραφο κώδικα της μονής Αγίας Αναστασίας.

( Τα στοιχεία έστειλε ο κύριος Νίκος Παπαοικονόμου www.doumbia-istoria.blogspot.com )

Η αναλογία χριστιανών και μουσουλμάνων στα χωριά της Θεσσαλονίκης (του καζά Θεσσαλονίκης) στα μέσα του 19ου αιώνα (1861 - 1862).

Στη διοικητική περιοχή της Ανατολικής Χαλκιδικής ( ναχιγιέ Παζαργκιάχ ) υπήρχαν 4536 σπίτια-οικογένειες. Από αυτά μόνο τα  767 ήταν μουσουλμανικά (περίπου το 1/6)

(Τα στοιχεία προέρχονται από μελέτη του Β.Δημητριάδη πάνω στο ιστορικό αρχείο Μακεδονίας.)

Τα χωριά της Θεσσαλονίκης ανάλογα με το θρήσκευμα των κατοίκων στα μέσα του 19ου αιώνα.

 Η Κοκκαλού κάποια στιγμή, στα μέσα του 19ου αιώνα, φαίνεται να ήταν αμιγώς χριστιανικό χωριό.
(Τα στοιχεία προέρχονται από μελέτη του Β.Δημητριάδη πάνω στο ιστορικό αρχείο Μακεδονίας.)

Στοιχεία του 19ου αιώνα.

Το παραπάνω είναι απόσπασμα από το οθωμανικό κτηματολόγιο του χωριού του 1879.

( Τα στοιχεία έστειλε ο κύριος Νίκος Παπαοικονόμου www.doumbia-istoria.blogspot.com )

Απόσπασμα από το οθωμανικό κτηματολόγιο του χωριού του 1879.

( Τα στοιχεία έστειλε ο κύριος Νίκος Παπαοικονόμου www.doumbia-istoria.blogspot.com )

Στοιχείο από κώδικα του 1862.

Αναγράφεται ότι τα χριστιανικά σπίτια της Κοκκαλούς το1862 είναι 14.

( Τα στοιχεία έστειλε ο κύριος Νίκος Παπαοικονόμου www.doumbia-istoria.blogspot.com )

Στοιχεία από κώδικα του 1862.

Αναγράφεται ότι τα μουσουλμανικά σπίτια της Κοκκαλούς το 1862 είναι 24.

( Τα στοιχεία έστειλε ο κύριος Νίκος Παπαοικονόμου www.doumbia-istoria.blogspot.com )

Πληθυσμιακά στοιχεία του χωριού στις αρχές του 20ου αιώνα.

Τα στοιχεία είναι από γαλλικό βιβλίο που περιλαμβάνει όλα τα χωριά της Κεντρικής Μακεδονίας και τις πληροφορίες από περιηγητές που έχουμε για αυτά με τίτλο Paysages de macedoine, και είναι συλλογική δουλειά των Bellier, Bondoux και άλλων.

Το 1913 είχε 202 κατοίκους και το 1920 είχε 323 κατοίκους.

( Τα στοιχεία έστειλε ο κύριος Νίκος Παπαοικονόμου www.doumbia-istoria.blogspot.com )